Kopiec Powstania Warszawskiego (dawniej Górka Czerniakowska, Kopiec Czerniakowski) znajduje się na Mokotowie przy ulicy Bartyckiej.
Jest to jeden z czterech kopców, które po II wojnie światowej usypano z gruzów Warszawy. Pozostałe trzy to Górka Szczęśliwicka, Kopiec Moczydłowski oraz nieistniejący przy ulicy Krasińskiego.
Nie były to jedyne miejsca, gdzie zwożono gruz warszawskich budynków. Dla przykładu wymienię usypaną koronę Stadionu Dziesięciolecia.
Wysokość kopca wynosi 121 m n.p.m. Przez długie lata gruzowisko było miejscem nieuporządkowanym, wręcz wysypiskiem śmieci.
Pod koniec XX wieku z inicjatywy Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej wyszła propozycja uporządkowania tego terenu pod postacią miejsca pamięci.
Wówczas zaproponowano nazwę „Kopiec Pamięci Narodowej”. Od 2004 roku, wskutek uchwały Rady m. st. Warszawy, miejsce to nazywamy „Kopcem Powstania Warszawskiego”.
Teren został przywrócony mieszkańcom. Między innymi wybudowano prowadzące na szczyt schody (Aleja Godziny „W”).
Obok schodów ustawiono drewniane krzyże.
Na szczycie dostrzegamy kilkumetrowy monument przedstawiający symbol Polski Walczącej projektu żołnierza AK, ppłk. inż. architekta Eugeniusza Ajewskiego.
Jest to miejsce szczególne dla naszego miasta. Spacerując po Kopcu Powstania Warszawskiego odnajdziemy relikty przedwojennej Warszawy, bezimienne mury oraz detale. Jest to cmentarzysko zapomnianych warszawskich kamienic.
Cegły opowiadają nam tragiczną i przerażającą historię naszej Warszawy. Miejsce, które skłania nas do zadumy i refleksji.
Kopiec Powstania Warszawskiego jest symbolem heroicznej walki o wolną, niepodległą Polskę.